Dag 1: Van Zoetermeer naar Sunrise

Na heel veel dagen aftellen is het eindelijk zover. Vandaag vertrekken we naar ons favoriete vakantieland. Eigenlijk is de laatste week omgevlogen. We waren van plan om dit jaar eens te kijken of het online inchecken zou gaan lukken. Woensdag ben ik alvast op de website van TAP gaan rond kijken. Al snel zag ik dat je voor bepaalde vluchten niet 24 maar zelfs 48 uur van tevoren kunt inchecken. Donderdagochtend zijn we maar eens gaan kijken of dit voor onze vluchten ook zou kunnen.

Tot onze verbazing kon het voor beide vluchten en lukte het ook in 1 x. Onze stoelen stonden al vast  en daar zijn we ook tevreden over dus dat hebben we zo gelaten maar indien je dit nog niet hebt gedaan dan kan je meteen de stoelen vast leggen. Na de gevraagde informatie, zoals o.a. paspoort nummers en verblijfadres, te hebben ingevuld was het inchecken afgerond en hebben we de instapkaarten uitgeprint. Dat ging in ieder geval soepel. De eerste horde was in ieder geval genomen. Nu maar hopen dat de rest ook zo soepel gaat.

Zaterdag  om 02:15 ging de wekker. Niet dat een wekker zetten nodig was....

Traditie getrouw slapen we de laatste nacht voor vertrek onrustig. Je bent toch bang dat je je verslaapt. Ook als wij richting Spanje of Italië gingen was dat het geval.

Precies om 03:30 stond de taxi voor de deur. In tegenstelling tot vorig jaar was het geen busje maar een personenauto. Wij dachten meteen, kunnen daar alle koffers in?

De chauffeur had er duidelijk ervaring mee want er gingen 4 koffers  en 2 trolleys in de kofferbak. Hij vertelde verder dat het druk was, dat hij 5 ritjes naar Schiphol had deze nacht en ook de volgende nacht. Om 04:00 stonden we op Schiphol en om 04:15 waren we al overal doorheen dus dat ging behoorlijk vlot. Nu waren we natuurlijk redelijk vroeg maar het is ongelofelijk hoe druk het al op Schiphol is.

Het boarden was om 05:45 en precies om 06:15 reden we bij de gate weg. Om uiteindelijk 06:25 de lucht in te gaan. We vliegen dit stuk met een Airbus A319.

Taxiën Schiphol

Toen we eenmaal in de lucht zaten kwam het ontbijt, onze eerste maaltijd van de dag.
Het was een sandwich kipfilet/kaas en een croissantje met jam. Helaas vergeet ik het op de foto te zetten. Voor vliegtuigeten smaakte het best redelijk.

Nederland

Nederland

We landen om 08:05 (09:05 Ned. tijd) op de luchthaven van Lissabon. Voor de vlucht naar Miami zou het boarden om 09:00 beginnen. We konden in dezelfde terminal blijven. Het was ongeveer 15 minuten lopen dus dat haalde we makkelijk. Er was nog wel een keer paspoort controle en bij de gate zelf werd de bagage met de hand gecontroleerd. Wij mochten doorlopen behalve Glenn. Gelukkig had hij niets in zijn rugzak zitten wat niet mag.

We zagen geen vliegtuig staan dus waren bang dat het boarden nog even op zich zou laten wachten, het werd uiteindelijk 09:15. Het bleek wel te kloppen dat er nog geen vliegtuig stond want we werden uiteindelijk met een bus als haringen in een ton naar het vliegtuig gereden. Bij het vliegtuig aangekomen bleken we via een trap het vliegtuig in te gaan. We hebben regelmatig gevlogen maar we hebben nog niet eerder meegemaakt dat we niet via een slurf het vliegtuig ingingen. Ach je moet alles een keer meegemaakt hebben. We vliegen met een Airbus A330.

Het leek uiteindelijk allemaal nog wel aardig op schema te lopen en zag het er naar uit dat we optijd zouden vertrekken maar niets was minder waar.

De gezagvoerder vertelde dat er een storing in het computersysteem was wat de brandstof in het vliegtuig moet pompen en dat zo nu eerst gerepareerd  worden. 

Het duurde zeker 5 kwartier voordat wij weer iets hoorde, het was niet te repareren maar dan zou de brandstop op een andere manier worden aangevuld.

Uiteindelijk hebben we door dit grapje 1 uur en 3 kwartier vertraging op gelopen en gingen we 11:45 ipv 10:00 de lucht in.

De gezagvoerder vertelde al snel dat we wel weer tijd zouden inhalen maar uiteindelijk landen we om 15:15 plaatselijke tijd wat betekende dat er een uur over bleef van de 1 uur en 3 kwartier wat het bij vertrek was. De vlucht verliep verder rustig.
Het entertainment system is prima, evenals vorig jaar zit er een afstandsbediening bij waar ook spelletjes mee gespeeld kunnen worden. Als het plankje opgeklapt is zit er nog extra een bekerhouder.

Over de maaltijd van deze vlucht kunnen we kort zijn: die was niet best.

De keuze was meat or pasta. De pasta was een soort die we in Nederland niet zien namelijk ronde balletjes zonder vulling met daar doorheen champignons, iets wat op ham leek en kaas.

Het vlees was erg flauw en droog. We zeggen het niet snel maar dit was echt niet bijzonder.

Pasta

Meat

Na 8 uur en 18 minuten zagen we Miami verschijnen. Het blijft altijd een lange vlucht maar er zijn genoeg mogelijkheden om ke te vermaken.

Kustlijn Miami

Eenmaal uit het vliegtuig moesten we nog een aardig eind lopen voordat we bij immigratie waren en dan schrik je wel even want er stond al een enorme mensen massa te wachten. Tot 2 x toe werden we naar een andere rij verwezen omdat er op dat moment een pauze was. dat wekte wel wat irritatie op. Wat we toen nog niet wisten is dat het achteraf redelijk snel ging, totaal 50 minuten. Hierna was het weer een aardige wandeling naar de mia mover, een soort metro die je naar de garages brengt voor de autoverhuur.

Omdat ook wij goldmember bij Hertz zijn geworden liepen we meteen door naar de garage. Daar stond onze naam op een scherm met daarbij het parkeervak nr. waar de auto te vinden was.

Daar aangekomen blijken we een GMC Acadia te hebben gekregen waar we helemaal tevreden mee zijn. Maurice zeker als hij er achter komt dat er een camera aan de achterkant van de auto zit die geprojecteerd wordt in de achteruitkijkspiegel. Verder zit er voor de achterpassagiers een eigen radio die alleen met een headset de beluisteren is. Ook de temperatuur kan achter zelf geregeld worden.

Als we op weg gaan naar het hotel in Sunrise is het nog heel even droog maar daarna begint het behoorlijk te regenen zoals het alleen in Florida kan.

Door middel van de TomTom hebben we het hotel in Sunrise snel gevonden.

We zetten alles op de hotelkamer en gaan hierna richting de Sawgras Mills mall.
We eten voor het gemak iets op het foodcourt, zo kan iedereen iets anders kiezen.
Daarna lopen we een stuk door het winkelcentrum wat op plaats 6 staat van de grootste malls van Amerika. Alleen komen we er achter dat het toch niet zo slim is als je al moe bent om dan ook nog eens te gaan winkelen. We deden het vooral voor Glenn want die wil graag een iPhone 5 kopen. Totaal hebben we er ongeveer een uurtje gelopen en zijn toen terug gegaan naar hotel.
Het is de bedoeling om het verslag van deze dag af te maken en op het blog te plaatsen maar dat lukt mij niet, ik zit te knikkebollen boven de laptop.
Uiteindelijk storten we allemaal ergens tussen 21:00 en 22:00 (Ned. tijd 04:00)  in slaap. We zijn dus ruim 24 uur wakker geweest.

Afgelegde afstand: 8614 KM.
Weer: bewolkt en stortregen.
Temperatuur: 28 graden Celsius om 17:00.

Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de leuke reactie op onze updates die we vooraf aan onze reis hebben gepost. Wij gaan zeer zeker genieten.